Zabiegi

POMIARY SPIROMETRYCZNE

Badanie medyczne, podczas którego mierzy się objętość i pojemność płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego. Spirometria ma na celu określenie rezerw wentylacyjnych układu oddechowego. Spirometria jest niezbędna do rozpoznania i kontroli efektów leczenia częstych chorób układu oddechowego; astmy i POChP.

BADANIE EKG

Zabieg diagnostyczny wykorzystywany w medycynie przede wszystkim w celu rozpoznania chorób serca. Jest to metoda pośrednia polegająca na rejestracji elektrycznej czynności mięśnia sercowego z powierzchni klatki piersiowej w postaci różnicy potencjałów ( napięć) pomiędzy elektrodami, co graficznie odczytujemy w formie krzywej elektrokardiograficznej, na specjalnym papierze milimetrowym bądź na ekranie monitora. Krzywa EKG przedstawia zbór elementów zwanych odstępami, odcinkami i załamkami, których wartości są odzwierciedleniem miejsca i czasu trwania zjawisk elektrycznych w mięśniu serca.

HOLTER CIŚNIENIOWY

Jest popularnym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce chorób serca. Holter ciśnieniowy polega na 24- godzinnym automatycznym rejestrowaniu ciśnienia tętniczego krwi. W czasie badania pacjentowi zakłada się specjalny aparat, który monitoruje ciśnienie przez cały czas. Z racji tego, że holter ciśnieniowy rejestruje wartości ciśnienia przez całą dobę, jego prawidłowe wartości będą się różnić w zależności od pory dnia. Jednak jeśli holter ciśnieniowy wskaże wartość powyżej 130/85 w dzień i 120/80 w nocy jest to już powód do niepokoju.

INIEKCJE

DOMIĘŚNIOWE wprowadzanie igły do mięśnia, w celu wprowadzenia roztworu ( najczęściej leku). Podawanie objętości nie powinny przekraczać 5 ml. Płyny do wstrzyknięcia domięśniowych powinny mieć pH 7,0, być izoosmotyczne lub słabo hiperosmotyczne, aby zwiększyć przenikanie leku do otaczających tkanek [1]. Wchłaniają się w czasie 10-15 min.

PODSKÓRNE rodzaj przez tkankowego podania leku.

Najczęściej podaje się w ten sposób wodne roztwory izoosmotyczne, w objętości nie większej niż 1,5 ml. Lek wprowadza się podskórnie do tkanki łącznej, bogatej w naczynia chłonne, włosowate naczynia krwionośne, a także liczne zakończenia nerwów obwodowych. Z tych względów wstrzyknięcie podskórne może być bolesne, zwłaszcza wówczas, gdy roztwór ma odczyn kwaśny, zasadowy lub jest hipoosmotyczny. Aby temu zapobiec, wymaga się, aby leki podawane podskórnie były izohydryczne i izoosmotyczne. Podskórne mogą być podawane również zawiesiny, przy zachowaniu tych samych wymagań.

DOŻYLNE rodzaj zastrzyku polegający na wprowadzaniu do żyły igły strzykawki w celu podania roztworu (najczęściej leku) do krwiobiegu lub pobrania krwi. Dożylnie podanie leku wywołuje jego najszybsze działanie. Dożylnie wstrzykuje się wyłącznie izoosmotyczne roztwory wodne. Ze względu na niebezpieczeństwo powstania zatorów, nie należy podawać tą drogą zawiesin i roztworów olejowych.

Zabiegi

OFERTA